Dag 9 Yukon-Shamrock 249 km
Door: Annemieke
Blijf op de hoogte en volg Annemieke en Ruud
10 September 2016 | Verenigde Staten, Shamrock
Gisteravond hebben we nog een flinke onweer- en regenbui gehad. Als het hier regent, dan gaat het ook flink tekeer. Maar daardoor was het vanochtend wel lekker opgefrist. Dus met frisse zin weer op weg gegaan. In Reno kwamen we al gauw leuke muurschilderingen tegen. Ziet er toch leuker uit dan graffiti.
De Route 66 ligt nu pal tegen de Interstate 40 aan, waardoor je makkelijker die weg neemt, vooral omdat er gedeeltes zijn waar niets bijzonders te zien is. Bij Hydro zijn we de oude highway weer opgegaan, want daar zou een oud benzinestation te zien zijn. Een dame, haar naam is Lucille, heeft daar van 1941 tot haar dood, 59 jaar later, benzine, souvenirs en drank verkocht. Een dorp verder hebben ze dit nagebouwd en er een restaurant tegenaan gezet. Maar wel in de bouw van de jaren 50/60. Ook binnen was het erg leuk om te zien. Omdat het inmiddels 10 uur was, hebben we hier nog een verlaat ontbijt genomen. Heerlijk.
In Clinton zijn we naar het Route 66 Museum geweest. Echt de moeite waard. Hier werd heel duidelijk de geschiedenis verteld. Omdat er in de jaren 30 een droogte heerste, hebben heel veel gezinnen huis en haard verlaten, om in het westen nieuw geluk te vinden. In de jaren 40 werd de weg gebruikt om het leger te verplaatsen. De benzine moest opgespaard worden voor de legervoertuigen, dus gingen de mensen liftend of carpoolend naar hun werk.
Het laatste stadje in Oklahoma is Texola. Dit is echt een spookstadje. Er staat nog een "gevangenis" uit 1910. Verder heel veel lege, vervallen huizen en een bar/winkel/restaurant. Een halve mile verder begint Texas.
We zitten nu in Shamrock in het Route 66 Inn. Een keurig hotel met schone kamers voor nog geen 50 dollar (zeg 45 Euro). Wat wel opvalt is, is dat voornamelijk Indische of Pakistaanse mensen de motels runnen. En laten we het er maar ophouden, dat de een dat beter doet als de ander.
De Route 66 ligt nu pal tegen de Interstate 40 aan, waardoor je makkelijker die weg neemt, vooral omdat er gedeeltes zijn waar niets bijzonders te zien is. Bij Hydro zijn we de oude highway weer opgegaan, want daar zou een oud benzinestation te zien zijn. Een dame, haar naam is Lucille, heeft daar van 1941 tot haar dood, 59 jaar later, benzine, souvenirs en drank verkocht. Een dorp verder hebben ze dit nagebouwd en er een restaurant tegenaan gezet. Maar wel in de bouw van de jaren 50/60. Ook binnen was het erg leuk om te zien. Omdat het inmiddels 10 uur was, hebben we hier nog een verlaat ontbijt genomen. Heerlijk.
In Clinton zijn we naar het Route 66 Museum geweest. Echt de moeite waard. Hier werd heel duidelijk de geschiedenis verteld. Omdat er in de jaren 30 een droogte heerste, hebben heel veel gezinnen huis en haard verlaten, om in het westen nieuw geluk te vinden. In de jaren 40 werd de weg gebruikt om het leger te verplaatsen. De benzine moest opgespaard worden voor de legervoertuigen, dus gingen de mensen liftend of carpoolend naar hun werk.
Het laatste stadje in Oklahoma is Texola. Dit is echt een spookstadje. Er staat nog een "gevangenis" uit 1910. Verder heel veel lege, vervallen huizen en een bar/winkel/restaurant. Een halve mile verder begint Texas.
We zitten nu in Shamrock in het Route 66 Inn. Een keurig hotel met schone kamers voor nog geen 50 dollar (zeg 45 Euro). Wat wel opvalt is, is dat voornamelijk Indische of Pakistaanse mensen de motels runnen. En laten we het er maar ophouden, dat de een dat beter doet als de ander.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
